De beleidsdekkingsgraad moet ruim 104 procent bedragen
Dit moet je weten over pensioenfondsen
Foto: ANP
De zogenoemde dekkingsgraad van pensioenfondsen is bij veel fondsen niet hoog genoeg om de pensioenen te kunnen laten meestijgen met de prijzen. Grote pensioenfondsen waarschuwen dat een verhoging van pensioenen er voorlopig niet in zit.
De fondsen hebben last van de relatief lage rente. Hoe lager die is, hoe meer pensioenfondsen opzij moeten zetten om ook in de toekomst pensioenen te kunnen uitkeren. Wat betekent dit en hoe zit het met de dekkingsgraad en indexeren?
De beleidsdekkingsgraad moet ruim 104 procent bedragen
De meeste pensioenfondsen moeten een dekkingsgraad van ruim 104 procent hebben. Bij een stand daaronder is er sprake van een dekkingstekort.
De dekkingsgraad zegt iets over de verhouding tussen de bezittingen en verplichtingen van pensioenfondsen. Het percentage geeft aan in hoeverre een fonds kan voldoen aan zijn verplichtingen, oftewel of het fonds in staat is de pensioenen nu en in de toekomst uit te betalen.
Bij een dekkingsgraad van 100 procent zou een pensioenfonds aan de verplichtingen kunnen voldoen. Ze moeten echter wat extra in kas hebben, zodat ze ook voorbereid zijn op onverwachte tegenvallers. Voor elke 100 euro aan verplichtingen, moet een fonds daarom ruim 104 euro in kas hebben.
Fondsen met een dekkingstekort moeten een herstelplan opstellen en voldoen aan een zogenoemde lagere kritische grens. Waar die grens precies ligt, verschilt per fonds. Als pensioenfondsen aan het einde van het jaar met hun dekkingsgraad onder die kritische grens uitkomen, moeten de fondsen de pensioenen in het volgende jaar korten.
Pensioenfondsen moeten sinds 2015 gebruikmaken van de beleidsdekkingsgraad
Sinds 2015 maken alle pensioenfondsen gebruik van de zogenoemde beleidsdekkingsgraad, het gemiddelde van de laatste twaalf dekkingsgraden.
Voor die tijd werd de 'gewone' dekkingsgraad gebruikt, die de financiële situatie aan het einde van de maand weergeeft. Hierdoor was dit meer een momentopname. Nu zijn de schommelingen beperkt.
De beleidsdekkingsgraad bepaalt of pensioenfondsen de pensioenen mogen verhogen of op de langere termijn moeten korten.
Pensioenfondsen met een te lage dekkingsgraad moeten soms korten
Als pensioenfondsen een te lage dekkingsgraad hebben en andere maatregelen niet of niet voldoende helpen, zijn ze soms genoodzaakt de pensioenen te verlagen. Deelnemers worden hier vooraf over geïnformeerd. Als dit gebeurt, geldt het meestal niet alleen voor de gepensioneerden, maar ook voor de actieve deelnemers, die nog bezig zijn hun pensioen op te bouwen.
Voor naar deze maatregel gegrepen wordt, zullen pensioenfondsen eerst besluiten om de pensioenen niet te indexeren, oftewel niet meer te verhogen. Indexatie houdt in dat de pensioenen mee stijgen met de ontwikkeling van de lonen of de inflatie.
Ook kunnen zij ervoor kiezen de pensioenpremie op te schroeven.
Pensioenfondsen hebben last van de lage rente
De rente staat momenteel onder druk. Pensioenfondsen moeten de pensioenen die ze nu en in de toekomst uitkeren, waarderen tegen de actuele rente. Dat betekent dat fondsen bij een lage rente meer opzij moeten zetten om later hetzelfde bedrag uit te kunnen keren.
Toezichthouder DNB stelt de rente vast waarmee pensioenfondsen hun financiële positie kunnen berekenen, de zogenoemde rekenrente. Daarbij zijn het verwachte rendement op beleggingen van pensioenfondsen van belang en de verwachte stand van de marktrente.
Reacties
Een reactie posten